ငါး

ေရသည္ ေအာက္ဆီဂ်င္တစ္ဆႏွင့္ ဟိုက္ဒ႐ိုဂ်င္ႏွစ္ဆ ေပါင္းစပ္ထားသည္ဆိုေသာ ေဖာ္မ်ဴလာကို က်ေနာ္မသိပါ။ စီးဆင္းေနေသာေရ၊ ေျခာက္ေသြ႕ေနေသာေရ၊ ေသေနေသာေရ၊ တဘိုင္းဘိုင္းျပဳတ္က်ေနေသာေရ၊ တလြင္လြင္စီးေနေသာေရ၊ တေသာေသာ ေမ်ာေနေသာေရ၊ တ၀ဲလည္လည္ျဖစ္ေနေသာေရ၊ ငန္ေသာေရ၊ ခ်ိဳေသာေရ၊ ဗြက္ထေနေသာေရ၊ ဓာတုေဗဒေရ၊ စသည္ျဖင့္ အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာေရ တို႕ အေၾကာင္းကိုလည္း က်ေနာ္မသိပါ။ ျမင့္ရာမွ နိမ့္ရာသို႕ စီးဆင္းေသာ ေရ၏သေဘာကိုလဲ နားမလည္ပါ။
က်ေနာ္သည္ ငါး တစ္ေကာင္ျဖစ္ပါသည္။

ဘယ္ ငါး မ်ိဳးႏြယ္ ကေနေမြးထုတ္လုိက္မွန္းမသိေသာ က်ေနာ္သည္ ‘ဘာမွန္းမသိေသာ ေရ’ တြင္ ေနထိုင္ပါသည္။ ထိုေရသည္ သူၾကိဳက္သလို စီးဆင္းေလ့႐ွိျပီး တစ္ခါတစ္ခါ ဆို၍ တစ္ခါတစ္ခါ ေကာင္းပါသည္။ အျမဲလိုလို မ်က္ႏွာ ေျပာင္စပ္စပ္ျဖစ္ေနေသာ ထို ‘ဘာမွန္းမသိေသာ ေရ’ ကို လူ႕ေလာက အဘိဓာန္၌ ကံၾကမၼာဟု ဖြင့္ဆိုထားေၾကာင္း ေဗဒါမ်ား ေျပာၾကားခ်က္အရ သိရသည္။

က်ေနာ္ ေနထိုင္ေသာ ေနရာတြင္ တျခားငါးမ်ားကို လည္း အ႐ြယ္အစား စံုလင္စြာ ေတြ႕ရတတ္သည္။
ေရေအာက္သဘာ၀အရ ၾကီးေသာငါးမ်ားက ငယ္ေသာငါးမ်ားကို စားပါသည္။ ငယ္ေသာ ငါးမ်ားက သူ႕ထက္ငယ္ေသာ ငါးမ်ားကို စားျပီး ထိုအေသးဆံုးငါးမ်ားကေတာ့ ေရေအာက္သစ္ပင္ မ်ားကိုသာ စားပါသည္။

ထာ၀ရ ဘုရားသခင္သည္ အရာရာကို ဖန္ဆင္းသူ ျဖစ္သည္ဆိုပါက က်ေနာ့္ခ်စ္သူငါးမေလး၊ ကူးခတ္ႏိုင္ေသာ အျမွီး၊ ညဖက္ မပိတ္ေသာ မ်က္လံုးတစ္စံု ႏွင့္ စဥ္းစားေတြးေခၚတတ္ျခင္းမ်ား အတြက္ ေရညွိမ်ား လက္ေဆာင္ေပးခ်င္ပါသည္။ သို႕ေသာ္ ဤေရျပင္၌ ဘုရားသခင္အား တစ္ေခါက္တစ္ခါမွ် မေတြ႕ရ။ က်ေနာ္ ႏွင့္ ဓာတ္မတည့္ေသာ အရာမ်ားထဲတြင္ သူ လဲပါပံုရ၏။

က်ေနာ္သည္ အဟိတ္ပုဂၢိဳလ္အခ်ိဳ႕၊ အလွျပင္ဆိုင္၊ တံဆိပ္မ်ားႏွင့္ အကၤ်ီ၊ က်ေနာ့္ အေဖ၊ သမိုင္းအတု တို႕ႏွင့္ မတည့္။ က်ေနာ္သည္ သ႐ုပ္မွန္၀တၳဳ၊ ဘုရင္႐ူး၊ အေရာင္ဆိုးထားေသာ ေကာင္းကင္၊ ကူဗလိုင္ခန္႕ တို႕ႏွင့္မတည့္။ က်ေနာ္သည္ ေဘထုပ္တန္းမွ စကားလံုးမ်ား၊ သရဖူ၊ သကၠာယဒိဌိ တို႕ႏွင့္ မတည့္။ က်ေနာ္သည္ အႏုပညာအတု၊ ေမွ်ာ္လင့္ျခင္း၊ ပြဲေတာ္ရက္မ်ား၊ မ်က္ႏွာဖံုး တို႕ႏွင့္ မတည့္။ က်ေနာ္ႏွင့္ မတည့္ေသာ အရာမ်ား က်ေနာ္ ႏွင့္ မတည့္။

က်ေနာ္ႏွင့္ မတည့္ေသာ အရာမ်ားထဲ တြင္ ငါး မွ်ာခ်ိတ္လဲပါသည္။
ေ႐ႊေရာင္ တလက္လက္ႏွင့္ ငါးမွ်ားခ်ိတ္၊ ဒစ္ဂ်စ္တယ္ ငါးမွ်ားခ်ိတ္၊ ညီွနံ႕ နံေသာ ငါးမွ်ားခ်ိတ္၊ သံတမန္ ငါးမွ်ားခ်ိတ္၊ နပိုလီယန္ ရဲ႕ ငါးမွ်ားခ်ိတ္၊ ေမးထူးေခၚေျပာ ငါးမွ်ားခ်ိတ္၊ ဆူးကိုင္းမ်ားႏွင့္ ငါးမွ်ားခ်ိတ္၊ လက္နက္ကိုင္ထားေသာ ငါးမွ်ားခ်ိတ္၊ ပြတ္သီးပြတ္သပ္ႏိုင္ေသာ ငါးမွ်ားခ်ိတ္… စသည့္ ငါးမွ်ားခ်ိတ္မ်ား က်ေနာ္ႏွင့္ မတည့္။
ထို ငါးမွ်ားခ်ိတ္မ်ားသည္ အခ်ဥ္ေဖာက္ထားေသာ စပ်စ္သီး၊ ေဆးလိပ္၊ တစ္ မွ ကိုးအထိ ဂဏန္းမ်ား (သုညမပါ)၊ ရာထူး၊ ဆုတံဆိပ္၊ လွ်ာအ႐ိုးမ႐ွိေသာ မိန္းမ စသည္ တို႕အား အစာ အျဖစ္သံုးကာ က်ေနာ့္ဆီ ေရာက္လာေလ့ ႐ွိၾကသည္။ က်ေနာ္ ႏွင့္ မတည့္ေသာ အရာမ်ားက က်ေနာ့္အား မဆြဲေဆာင္ႏုိင္။
စနစ္တက် ပ်က္ဆီးျခင္း၊ ေမာ္ဒန္၀တၳဳတို၊ ကဗ်ာ၊ ဟီရိၾသတၱပ တို႕ႏွင့္ ဆိုလွ်င္ေတာ့ က်ေနာ္ ပါေကာင္းပါသြားႏိုင္သည္။

က်ေနာ္သည္ ငါးတစ္ေကာင္ ျဖစ္သည့္ အေလွ်ာက္ ေရ၌ ေပ်ာ္ ၏။ ျမင့္လြန္းေသာ ေကာင္းကင္ကား
အိပ္မက္ပမာ။ ကဗ်ာဆရာ တဂိုးကေတာ့ တိမ္ပြင့္ေတြကို ခြဲထြက္ျပီး သူၾကည့္တဲ့ အခါ
ငါး ေတြ ေရထဲမွာ ပ်ံသန္းေနတာ ျမင္ေၾကာင္း ေျပာသည္။

လူးလြန္႕ျပီး ေရေပၚကို ခုန္တက္လုိက္သည္။
ဖ်က္ခနဲ အသင့္ ေစာင့္ေနေသာ ငွက္တစ္ေကာင္က က်ေနာ့္ကို ခ်ီသြားခဲ့သည္။ တိုးတိတ္လြန္းေသာ ငါးတစ္ေကာင္၏ ေအာ္သံကို သူမၾကား။

က်ေနာ္သည္ အဆိပ္သင့္ေနေသာ ငါးတစ္ေကာင္ ျဖစ္ပါသည္။